Ontdekkingsreis

6 oktober 2019 - Christchurch, Nieuw-Zeeland

En inmiddels zijn we weer bijna een week verder. De tijd dendert door en we moeten echt even tijd maken om te gaan zitten voor onze reisblog. Sinds we afgelopen maandag op het Zuider eiland zijn aangekomen hebben we niet stilgezeten. Dat wil vooral zeggen dat we heel veel gezien en gedaan hebben en flink wat hebben gereisd. We zijn bijna dagelijks onderweg geweest en hebben steeds bij verschillende Kiwi’s verbleven.  Als je hier een B&B boekt dan is het kennelijk heel normaal dat je het huis deelt met de bewoners zelf. In onze gevallen zijn dat steeds alleenwonende Kiwi’s geweest die het leuk en gezellig vinden als ze af en toe gasten over de vloer krijgen. Je komt dan ook bij de meest gastvrije en bijzondere mensen thuis. Dat maakt het wel heel uniek en tegelijkertijd ook erg gezellig. Zo krijgen we ook een beeld van hoe de Kiwi’s leven. Tot nu toe zijn onze ervaringen steeds dat de B&B’s netjes, schoon en verzorgd zijn en (ook niet onbelangrijk) goed betaalbaar……

Nadat we 2 dagen in Picton hadden verbleven zijn we naar Nelson gegaan. Een reis van circa 2 uur. Deze duurde echter wat langer vanwege een ernstig ongeval op de weg. Dat was niet zo fijn. We merkten ook meteen dat er op dit dunbevolkte eiland maar een paar (hoofd)wegen lopen. Een omleiding vanwege het ongeval is hier niet aan de orde, tenzij je er 3 uur omrijden voor over hebt. Dat was geen optie dus dat betekent stilstaan en wachten. Het was prima weer dus we maakten er maar het beste van. Bijkomend “voordeel” was dat je al snel in gesprek raakt met anderen die ook in de file stonden te wachten. Het werd een soort van social talk op de weg. Marleen maakte nog even van de gelegenheid gebruik en maakte een korte wandeling in het bos. Na circa 1,5 uur wachten (stilstaan)begonnen we weer langzaam te rijden en konden we verder. We kwamen aan in de stad die de meeste zonuren van Nieuw Zeeland heeft, Nelson.  Nou dat klopte. In de 3 dagen die we daar in de omgeving verbleven hebben heeft de zon steeds geschenen (niks mis mee).  Nelson maakte een goede indruk. Een mooie stad in het Noorden van het Zuider eiland aan zee. Het ademde een fijne sfeer uit was onze indruk.

Tijdens ons verblijf in deze omgeving hebben we ook genoten van wat deze omgeving te bieden heeft. Zo hebben we het Abel Tasman National park bezocht. Inderdaad, Abel Tasman, de Nederlander die hier ongeveer 400 jaar geleden met zijn schip aan land kwam en Nieuw Zeeland heeft ontdekt. Wat hij niet goed heeft gedaan is dat hij eigenlijk meteen ruzie kreeg met de lokale bevolking. Om deze reden is Tasman vrij snel weer vertrokken zo gaat het verhaal en werd Nieuw Zeeland jaren later  (circa 130 jaar later) herontdekt door James Cook. De Engelsen waren wat slimmer en gingen handel drijven met de Maori’s en uiteindelijk werd Nieuw Zeeland een Engelse kolonie met een Nederlandse naam, dat dan weer wel. Tot zover de geschiedenisles.

Maar het Abel Tasman park is adembenemend mooi en wel op foto vast te leggen maar het geeft niet weer wat je ziet. Maar dat is vaker zo met foto’s. We hebben onder meer indrukwekkende stalactieten gezien in een enorme Cave. Ook zijn we bij een enorm gat (178 meter diep en een grottenstelsel van 1300 meter lang) in de aarde “Harwoods Whole”geweest. Verder een indrukwekkend uitzicht op grote hoogte en prachtige zandstranden aan de diverse baaien van het park bezocht. Dan hebben we het nog niet eens over de indrukwekkende wegen die door het park lopen waarvan ook kilometers gravel road en de fantastische wandelroutes die je daar kunt lopen.  Niet in woorden uit te drukken……

Afgelopen zaterdag zijn we dan uit Nelson vertrokken en richting de westkust gereden. De meeste foto’s hebben het nog niet laten zien maar we hebben echt veel regen gehad onderweg. Ook dat kan hier. Maar zodra we de westkust naderden klaarde de lucht op en al gauw scheen de zon.  Wat ook weer een prachtige route langs de kust is met de woeste zee die af en toe vlak langs de weg loopt. Schitterende locaties gezien en ook bij de Pancakerocks geweest. Ja, pannenkoekrotsen. De rotsen zien eruit alsof er heel veel laagjes rots op elkaar geplakt zijn. Iets met erosie ofzo? In die rotsen zijn zogenaamde blowholes ontstaan door de kracht van het water van de zee. Dat geeft af en toe spectaculaire en indrukwekkende geluiden en spuitend water dat met geweld door de gaten en spleten van de rotsen geperst worden. Waar vind je dat bij de Waddenzee?

Zondag zij we van Greymouth (aan de westkust) naar Darfield (in de omgeving van Christchuch) gereden. Je moet hiervoor dwars door de bergen. Nou dat was wederom geen straf. Het was een prachtige zonnige dag met een strakblauwe lucht. De bergen hier zijn zo anders dan dat we ze kennen van Europa (de Alpen). Het was een feest om doorheen te rijden. We werden onder andere getrakteerd op een fantastische waterval, prachtige besneeuwde bergtoppen, een schitterende bergpas, ongelooflijke rotspartijen (filmlocatie van Narnia) en onwerkelijk uitziende dalen en bergen. Tja, op dit land wordt je verliefd als het om de schoonheid van de natuur gaat. Haast teveel om te verwerken in zo’n “korte” tijd.

Jullie zullen wel gemerkt hebben dat het wat minder over het emigreren ging in dit verslag. Dat zou je misschien bijna vergeten maar dan doen wij niet. Hier hebben we namelijk veel over nagedacht en dat houdt ons steeds bezig. Wel merken we dat de ontspanning en het genieten voor dit moment minstens zo belangrijk is. Er komt veel op ons af en dat betekent ook afstemmen met het thuisfront. Nadenken, afwegingen maken, indrukken verwerken en ga zo maar door.  Het is goed om het allemaal van nabij te onderzoeken en mee te maken. Het is een intensief proces maar ook een heel mooi en waardevol proces. We gaan zien wat het ons brengt.

Martin-

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

11 Reacties

  1. Evert:
    6 oktober 2019
    Schitterend land. Ik hoop dat de vele indrukken jullie kan helpen bij het emigratie proces.
  2. Henk Ziengs:
    6 oktober 2019
    Wederom prachtige foto's.
  3. Dineke:
    6 oktober 2019
    Prachtig ,hoe je het beschrijft. Veel om over na te denken,voor jullie.gr.van ons
  4. Henny:
    6 oktober 2019
    Hallo
    Wat weer een leuk verhaal en prachtige foto's, jullie moeten het geestelijk ook allemaal verwerken dus ontspanning hoort erbij,er komt nog wel heel wat bij kijken daar,het is niet zomaar even verhuizen,
    Maar ik vraag mij wel even af eten jullie wel🤔Zie nooit eten op bord😀
    Veel plezier daar🙋‍♀️
  5. Jan & Fiona:
    6 oktober 2019
    Weer leuk om te lezen☺!!
  6. Familie Meerholz:
    8 oktober 2019
    Heel veel plezier nog, Martin en Marleen! Groetjes pa en ma Meerholz
  7. Familie Veurink:
    11 oktober 2019
    Heel erg bedankt. Dat gaat helemaal goed komen.
  8. Marian Weststrate:
    9 oktober 2019
    Mooi weer om te lezen
    Hoe was het bij Phil?
  9. Familie Veurink:
    10 oktober 2019
    Hoi Marian, We zijn uiteindelijk niet bij Phil geweest. Dat lukte niet omdat hij andere gasten had op dat moment. Jammer maar helaas. Wel hebben we andere mooie overnachtingsadressen gehad in de omgeving van Nelson.
  10. Herman:
    9 oktober 2019
    Prachtige foto's!
    Geniet ervan en heel veel succes met alle overwegingen!
  11. Herman:
    9 oktober 2019
    Gave foto's en een mooi verhaal! succes verder!